DE gezinspartij van Vlaanderen applaudisseerde met de meerderheid van het Vlaamse parlement mee. De onpartijdige objectieve parlementsvoorzitter vond het nodig om de oppositie een inhoudelijk antwoord te bieden op hun bekommernissen over de kinderopvang en de positie van veel Vlaamse vrouwen-moeders. “Ah ja, er zijn toch ook vaders die voor de kindjes kunnen zorgen?” De onpartijdige parlementsvoorzitter voegde aan haar betoog toe dat haar kinderen op datzelfde moment bij hun papa opgevangen werden. Om het even in het juiste perspectief te plaatsen… het gaat hier over dezelfde persoon die als voormalige minister van gelijke kansen ooit poneerde dat racisme relatief is. Het is een dergelijke wereldvreemdheid die ervoor zorgt dat veel mensen niet meer geloven in ‘de politiek’. Ik begrijp het wel, wanneer je als vertegenwoordiger van het volk je nestelt in de comfortabele pluche of leren zetels van het federale of Vlaamse parlement. Tussendoor wat met elkaar en ‘belangrijke’ grote CE...