Ik ken ze niet. Maar ik weet wel dat ze 10 of 11 jaar is. Ze gaat liever een eindje fietsen dan naar school. Vandaar dat een fiets op de eerste plaats van haar verlanglijstje staat. Op twee staat een telefoon. Op de derde plaats rolschaatsen. Een heuptasje lijkt haar ook wel handig. Ik vermoed dat ze daar haar telefoon wil in steken terwijl ze gaat fietsen. Voor het geval ze die vergat op te laden wil ze een powerbank. Tot slot nog een setje oortjes. Dan kan ze tijdens haar fietstochtjes naar haar favoriete muziek luisteren. Denk ik. Zoals ik aangaf, ik ken ze niet, heb niet met haar gesproken. Dat is iets wat je niet, of heel moeilijk kan afpakken, dromen. Het kost niets, kan je doen zo veel je wil, wat je maar wil. In je dromen is alles mogelijk, is niets onmogelijk. Of verwar ik het nu met fantaseren? Voor mij is het iets essentieels, het is hetgeen wat me doet verder gaan, wat me energie en moed geeft om in de huidige mallemolen te blijven meedraaien. Naast het deel uitmaken