mijmeringen en ervaringen uit mijn dagelijkse leven - musings and experiences from everyday life

I don't know her. But I do know she's 10 or 11. She would rather go for a bike ride than go to school. That explains why a bicycle is first on her wish list. On two is a telephone. In third place are roller skates. A hip bag also seems handy to her.  I suspect she wants to put her phone in there while she goes biking. In case she forgot to charge it, she wants a power bank. Finally, a set of earphones. Then she can listen to her favorite music during her bike rides. I think.... As I indicated, I don't know her, haven't talked to her.  That is something you cannot, or very difficult to take away, dreaming. It costs nothing, you can do that as much as you want, whatever you want. In your dreams everything is possible, nothing is impossible. Or am I confusing it with fantasizing now? For me it is something essential, it is what keeps me going, what gives me energy and courage to continue on in the present round-about.  Besides being part of a wonderful, fascinating and cha

Ik ken ze niet. Maar ik weet wel dat ze 10 of 11 jaar is. Ze gaat liever een eindje fietsen dan naar school. Vandaar dat een fiets op de eerste plaats van haar verlanglijstje staat. Op twee staat een telefoon. Op de derde plaats rolschaatsen. Een heuptasje lijkt haar ook wel handig. Ik vermoed dat ze daar haar telefoon wil in steken terwijl ze gaat fietsen. Voor het geval ze die vergat op te laden wil ze een powerbank. Tot slot nog een setje oortjes. Dan kan ze tijdens haar fietstochtjes naar haar favoriete muziek luisteren. Denk ik. Zoals ik aangaf, ik ken ze niet, heb niet met haar gesproken. Dat is iets wat je niet, of heel moeilijk kan afpakken, dromen. Het kost niets, kan je doen zo veel je wil, wat je maar wil. In je dromen is alles mogelijk, is niets onmogelijk. Of verwar ik het nu met fantaseren? Voor mij is het iets essentieels, het is hetgeen wat me doet verder gaan, wat me energie en moed geeft om in de huidige mallemolen te blijven meedraaien. Naast het deel uitmaken

  Am I a boring pete now? I've been wondering that for weeks. This question comes up every holiday. No, I do not get into the car, plane, train or bus abroad. Not for the 'nice' weather, because you don't have to. In my younger years, the summer holidays could really be disappointing. Due to too much rain and too cold days. Then I mused about enjoying the sun for a week or two. Then global warming was not as palpable as it is now. Although the feeling remains that the urgency has not yet dawned. Many experience the current temperature here as pleasantly warm, to enjoy. Then I also found the summer holidays too long, after a while I started to get bored. It could easily be a little shorter. Even then I enjoyed a holiday in my own country. At camp in the Ardennes with the ABVV youth. Also every day for about four weeks by bike to Boechout to prepare the annual world music festival as a volunteer. Maintain the park, mow the grass, close the pond, place Heras fences, set up