Een Blog?

Een Blog?

Hier gaat die dan, mijn eigen blog. Ik loop al langer met het idee om er een op te starten. Facebook is eigenlijk niet het juiste medium om teksten te publiceren. Hier kan ik ze bundelen. Het geeft mezelf en andere lezers de mogelijkheid om teksten te herlezen. Om op termijn misschien ook een evolutie in mijn schrijftalent te zien. Of te ontdekken of ik wel schrijftalent heb.

Ter voorbereiding las ik over een blogster die via feedback van haar lezers haar schrijfcompetenties bijschaafde. Leergierig ben ik zeker. Dus laat maar komen.

Ondanks mijn rustige en soms koele uitstraling ben ik eigenlijk een heel onrustig mens. Schrijven is een manier om rust te vinden. Om te ventileren, dingen uit mijn systeem te halen. Soms loop ik weken met een bepaalde tekst in mijn hoofd rond. Een andere keer braak ik het uit. Soms lukt het me helemaal niet om iets deftig neer te schrijven.

Ik wil iets vertellen. Wat hangt van het moment en hoe ik me voel af. Bepaald nieuws, gesprekken of uitspraken kunnen me danig triggeren. Het lukt me beter om mijn mening uit te schrijven dan er over in debat te gaan. Gesproken woorden kan je niet meer inslikken, bijschaven of schrappen. Een goede tekst komt doorgaans tot stand door herhaaldelijk herlezen, schrappen en bijschaven.

De eerste drempel bij het opstarten van een Blog: een juiste naam kiezen. Een blognaam kan je niet meer wijzigen. Iets waar je dus best goed over nadenkt.
Sorry, ik heb geen geduld. Het zat in mijn hoofd om NU een blog op te starten. Dus een paar dagen of weken zoeken naar DE juiste naam? Ik denk het niet.

Dus schrijf ik verder onder de naam Richaar de cultuurbarbaar.
Ooit startte ik onder die naam een Facebookprofiel op. Ik organiseerde op het De Coninckplein events en andere culturele buurt opbouwende activiteiten. Ik wou via dat profiel tonen wat er achter de schermen allemaal bij kwam kijken. Facebook ontdekte dat het geen echte naam betrof en blokkeerde het profiel. Ik ging verder met een pagina. Maar ontdekte gaandeweg dat het niet het juiste medium voor mij is.

Eigenlijk is Richaar de cultuurbarbaar geen goede blognaam. Want via welk zoekopdracht kan men deze blog nu vinden? Maar het past wel bij wat ik wil vertellen, bij waarom ik ooit onder deze naam aan de slag ging.

Er is niet veel tijd meer om verhalen te vertellen. In de race naar breaking news moet het allemaal vlug, kort en bondig zijn. En het liefst met een hoge spektakelwaarde. Met deze blog wil ik  mezelf vooral een duwtje in de rug geven. Om meer tijd en ruimte aan verhalen te geven. Om te leren en durven verhalen te sprokkelen en uit te schrijven. En te tonen dat niet alles is zoals het op het eerste zicht getoond wordt. Uiteindelijk heeft iedereen iets te vertellen...