Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Het is genoeg geweest...

Ineens gaat het snel. Een paar weken geleden bezocht ik ze bij haar thuis. Speciaal voor mij kocht ze een aardbeientaartje. Natuurlijk had ze ook iets voor zichzelf voorzien. Van zo’n kleine momentjes kon ze zichtbaar genieten. Niet alleen van het samen eten van een taartje. Ze ontvangt graag bezoek. Ze vind het fijn om te horen hoe het met ons gaat.  Na een lang leven heeft ze ook veel te vertellen. Het minste dat je van haar kan zeggen is dat ze het leven met beide handen aangegrepen heeft. Ze haalde er veel uit, steeds met respect voor een ander.  Het zat al een tijdje in mijn hoofd om een paar intensievere gesprekken met haar te voeren. Over kansen grijpen in het leven. Want daar is ze ervaringsdeskundige in. Die gesprekken zouden dan moeten resulteren in een eerste uitgeschreven verhaal op mijn blog. Als start om nadien met andere mensen uit mijn omgeving diepgaander in te gaan op kansen grijpen in het leven. Je weet ongetwijfeld hoe dat gaat. Voltijds werken, een part

Girl power!

Te veel te doen Een dag van 24 uur is veel te kort. Ik weet niet hoe het komt, maar het valt me de laatste tijd veel meer op. Ik heb zoveel te doen. Terwijl ik dit typ vraag ik me af of dat echt zo is. Bepaal ik dat uiteindelijk niet zelf? Het tuinhuis moet dringend een nieuwe coating krijgen De Klussenier aansporen om gemaakte foutjes bij het opknappen van onze zolder in orde te komen maken  Ik moet terug meer gaan fietsen  Er zijn een paar mensen waar ik eigenlijk meer tijd mee zou moeten doorbrengen Er staat al meer dan een jaar een babybezoek op de planning Het gras moet terug wekelijks gemaaid worden Boodschappen doen Koken Poetsen Gaan werken Enkele kieren dicht cementeren Schrijven Mensen interviewen, verhalen sprokkelen Gaan wandelen Sociale media onderhouden Final fantasy spelen: troepen trainen, held beschermen, gebouwen upgraden, events afronden Dagtripjes in eigen land Naar de zee! Me voor mijn buurt inzetten, me op één of andere manier meer engagere

Een Blog?

Een Blog? Hier gaat die dan, mijn eigen blog. Ik loop al langer met het idee om er een op te starten. Facebook is eigenlijk niet het juiste medium om teksten te publiceren. Hier kan ik ze bundelen. Het geeft mezelf en andere lezers de mogelijkheid om teksten te herlezen. Om op termijn misschien ook een evolutie in mijn schrijftalent te zien. Of te ontdekken of ik wel schrijftalent heb. Ter voorbereiding las ik over een blogster die via feedback van haar lezers haar schrijfcompetenties bijschaafde. Leergierig ben ik zeker. Dus laat maar komen. Ondanks mijn rustige en soms koele uitstraling ben ik eigenlijk een heel onrustig mens. Schrijven is een manier om rust te vinden. Om te ventileren, dingen uit mijn systeem te halen. Soms loop ik weken met een bepaalde tekst in mijn hoofd rond. Een andere keer braak ik het uit. Soms lukt het me helemaal niet om iets deftig neer te schrijven. Ik wil iets vertellen. Wat hangt van het moment en hoe ik me voel af. Bepaald nieuws, gesprekken of