mijmeringen en ervaringen uit mijn dagelijkse leven - musings and experiences from everyday life

Een oproep tot meer stedelijkheid Merci Tom voor je interview in de Standaard. Ik hoop echt dat je kan wegen op de aanpak van de drugscriminaliteit waar onze stad al enkele jaren onder gebukt gaat. De overheid kan het nooit winnen, deze war on drugs. Want de criminele organisaties hoeven zich niet aan rechtsregels te houden. Die doen wat ze willen, ze zullen altijd een stapje voor zijn. Iets waar verschillende specialisten voor waarschuwden, en toen ook met aandrang adviseerden om geen war on drugs te starten. Want dat zou in de Antwerpse straten een toename van geweld geven. En nu zitten we er mee. In sommige buurten al jarenlang. Straten waar mensen vanaf dat het donker is niet meer buiten durven. Ondanks dat er vlak bij een politiekantoor gevestigd is. Ik zou het fijn vinden mocht de berichtgeving van de VRT vanuit zo’n buurten meer diversiteit tonen. Maar dat is een ander issue… Opvallend dat het kraken van Sky nog niet echt veel arrestaties opgeleverd heeft van diegenen

 Soms moet ik echt "ontmenselijken"… Na een helse werkweek zit je met je lievelingsdrankje- en versnapering klaar om naar je favoriete serie te kijken. En dan gaat de bel. Ken je dat gevoel? Dat je krijgt als iemand op het meest foute moment met de deur in huis valt. Nee, je kan niet kwaad zijn, het allerliefste gezichtje van de kids van je buren staat voor de deur. Met de vraag om van die wafeltjes te kopen. Je weet wel, vanille of met chocolade. Je bent die al lang beu, want elke vereniging en sportclub leurt daar mee.   Om hun kassa te spijzen. Zo ga ik nu ook met de deur in huis vallen…ik wil het met jou even hebben over ontmenselijken. Volgens Wikipedia een proces ‘waarbij de mensheid van een persoon of groep ontkend wordt’. Maar ik gebruik het graag in een heel andere context, helemaal niet op een inhumane wijze of zo. En 100 % over mezelf. Het zit zo, ik ging onlangs 10 dagen alleen naar Oostende. Om te "ontmenselijken". Iets waar ik regelmatig nood a

Sometimes I really need to “dehumanize”... After a hellish work week, you’re ready to watch your favorite series with your favorite drink and snack. And then the doorbell rings. Do you know that feeling? That feeling you get when someone unexpectedly knocks on your door at the most wrong time. No, you can't be angry, the sweet face of your neighbors' kid is at the door. With the request to buy waffles. You know, vanilla or with chocolate. You've been tired of those for a long time because every association and sports club are selling them. To feed their cash register. I will get straight to the point to talk to you about “dehumanizing”. According to Wikipedia, this is a process 'in which the humanity of a person or group is denied'. But I like to use it in a completely different context, not at all in an inhumane way or anything. And 100% about myself. The thing is, I recently went to Ostend alone for 10 days. To dehumanize. Something I need on a regular basis. N

  Ben ik nu een saaie piet? Dat vraag ik me al weken af. Deze vraag komt elke vakantie terug. Nee, ik stap niet in de auto, op het vliegtuig, de trein of bus naar het buitenland. Voor het ‘mooie’ weer hoeft dat ook niet. In mijn jonge jaren kon de zomervakantie echt wel tegenvallen. Door te veel regen en te koude dagen. Toen mijmerde ik wel over een week of twee genieten van de zon. Toen was de klimaatopwarming niet zo voelbaar als nu. Al blijf het gevoel dat de urgentie echt nog niet doorgedrongen is. Velen percipiëren de huidige temperatuur hier als aangenaam warm, om van te genieten. Toen vond ik de zomervakantie ook veel te lang, na een tijdje begon ik me danig te vervelen. Het mocht gerust wat korter. Ook toen genoot ik van vakantie in eigen land. Op kamp in de Ardennen met de ABVV-jongeren. Gedurende een viertal weken elke dag met de fiets naar Boechout om mee voor te bereiden voor het jaarlijkse sfinks festival. Onderhoud van het park, gras maaien, de vijver dichten, Heras h

  Am I a boring pete now? I've been wondering that for weeks. This question comes up every holiday. No, I do not get into the car, plane, train or bus abroad. Not for the 'nice' weather, because you don't have to. In my younger years, the summer holidays could really be disappointing. Due to too much rain and too cold days. Then I mused about enjoying the sun for a week or two. Then global warming was not as palpable as it is now. Although the feeling remains that the urgency has not yet dawned. Many experience the current temperature here as pleasantly warm, to enjoy. Then I also found the summer holidays too long, after a while I started to get bored. It could easily be a little shorter. Even then I enjoyed a holiday in my own country. At camp in the Ardennes with the ABVV youth. Also every day for about four weeks by bike to Boechout to prepare the annual world music festival as a volunteer. Maintain the park, mow the grass, close the pond, place Heras fences, set up

 Hasselt, Copenhagen of Belgium? I have one ride left on my ten ride train card. It's only valid for a few days so I have to go now. The first plan is to track to Ghent. I've been thinking about exploring the canal zone for some time now. But taking a train to the coast during the Easter holidays doesn't seem like a good plan to me. So I have to look for an alternative, away from the coast.   A search on the worldwide web brings me to Hasselt. On Klara's (a Belgian radio station) website I discover an art route through the city center of Hasselt. There appears to be a fairly wide range of street art. I don't know Hasselt, I went there once to go to a Mac Arnold concert.   When you enter the station, you are confronted with the first striking landmark: the Hasselt courthouse. As usual in Belgium, the new building has a somewhat special and striking architecture. Later I will photograph it from all sides. It does have something and creates expectations that will b

  Hasselt, Copenhagen van de lage landen? Ik heb nog één rit op mijn tien rittenkaart. Het is nog maar een paar dagen geldig dus ik moet nu op stap. Het eerste plan is om naar Gent te sporen. Ik zit al langer met het idee om er de kanaalzone te gaan ontdekken. Maar tijdens de paasvakantie een trein richting kust nemen lijkt me niet echt een goed plan. Dus moet ik op zoek naar een alternatief, weg van de kust.  Een zoektocht op het wereldwijde web brengt me naar Hasselt. Ik ontdek op de website van Klara een kunstroute doorheen de Hasseltse binnenstad. Er blijkt een vrij groot aanbod aan street art. Ik ken Hasselt niet, ben er ooit één keer geweest   om naar een concert van Mac Arnold te gaan. Wanneer je het station binnenrijdt wordt je met een eerste opvallende landmark geconfronteerd: het Hasseltse gerechtsgebouw. Zoals gebruikelijk in België is het nieuwe gebouw opgetrokken in een ietwat speciale en opvallende architectuur. Later zal ik het langs alle kanten fotograferen. Het heeft