Een oproep tot meer stedelijkheid

Merci Tom voor je interview in de Standaard. Ik hoop echt dat je kan wegen op de aanpak van de drugscriminaliteit waar onze stad al enkele jaren onder gebukt gaat.

De overheid kan het nooit winnen, deze war on drugs. Want de criminele organisaties hoeven zich niet aan rechtsregels te houden. Die doen wat ze willen, ze zullen altijd een stapje voor zijn. Iets waar verschillende specialisten voor waarschuwden, en toen ook met aandrang adviseerden om geen war on drugs te starten. Want dat zou in de Antwerpse straten een toename van geweld geven.

En nu zitten we er mee. In sommige buurten al jarenlang. Straten waar mensen vanaf dat het donker is niet meer buiten durven. Ondanks dat er vlak bij een politiekantoor gevestigd is.

Ik zou het fijn vinden mocht de berichtgeving van de VRT vanuit zo’n buurten meer diversiteit tonen. Maar dat is een ander issue…

Opvallend dat het kraken van Sky nog niet echt veel arrestaties opgeleverd heeft van diegenen die echt grof geld aan de drugshandel verdienen. Er is veel geld mee gemoeid, dus laten ze sommigen dan maar ongemoeid? Je maakt me niet wijs dat die allemaal in Dubai wonen.

Wat mij hier aan deze saga ook stoort is dat men vrij weinig aandacht geeft aan de verantwoordelijkheid van al die brave hardwerkende (intellectuele en progressieve) Vlamingen die ter ontspanning er graag een lijntje (of meer) doorjagen. Of een pilletje om een hele nacht te kunnen blijven dansen, een jointje om helemaal tot rust te komen. De miserie die ze daarmee in stand houden is dan blijkbaar niet belangrijk. Ook daar ligt een grote verantwoordelijkheid. Zo lang er een grote vraag is zal er een aanbod zijn. Zolang dat het illegaal is kan er veel geld mee verdiend worden. Daar mag gerust met wat meer verontwaardiging mee omgegaan worden.

Probeer er maar aan te weerstaan. Als tiener de kans krijgen om makkelijk een aardig zakcentje te verdienen door een pakje weg te brengen. Als dat je de kans geeft om die sneakers te kunnen kopen waarmee je heel cool bent en er dan helemaal bij hoort. Maar het gaat veel dieper dan dat, het gaat ook over mentale druk. Iets wat niet makkelijk is om tegen in te gaan. Al zeker niet op zo’n jonge leeftijd. Aanspreekbare wijkpolitie en voldoende jeugdwerk kunnen hier zeker aan bijdragen door met zo’n gasten in gesprek te gaan en te blijven praten tot ze terug op het juiste pad zijn.

Ik ben het helemaal eens met het idee dat steden veel meer regie moeten krijgen om bepaalde zaken aan te pakken. Het maakt het ook makkelijker om soortgelijke stedelijke samenlevingsproblematieken aan te pakken. De argumentatie die men gebruikt om te stellen dat er meer bevoegdheden naar het Vlaamse niveau moeten zijn hier eigenlijk ook van tel. Dus daar kunnen ze dan toch niet tegen zijn?

Ons onderwijs is hier ook een goed voorbeeld van. Met momenteel een falend onderwijsbeleid in onze stad. Allesbehalve op maat van wat nodig is. In Antwerpen is er nog steeds een heel grote groep jongeren die zonder diploma het onderwijs vroegtijdig verlaten. Ook een grote groep die het wel tot de eindmeet volhoudt, om dan naar de arbeidsmarkt te trekken met een diploma waar ze eigenlijk niet voor kozen. Nog te veel jongeren worden in een richting geduwd die ze zelf eigenlijk niet zien zitten. Nog te weinig wordt er vertrokken vanuit de interesses en talenten van onze jeugd.

Ik zie bij mijn eigen kinderen hoe bepaalde vakken in het middelbaar in hun strot geramd werden. Dikwijls helemaal tegen hun aanleg & talenten in. Maar volgens het leerplan moesten ze dat allemaal leren. Met zeer gedemotiveerde kinderen als resultaat. Kinderen die vanaf ze naar het hoger onderwijs gingen terug helemaal openbloeiden.

De huidige Vlaamse regering hoopt met meer wiskunde het antwoord gevonden te hebben. Geef onderwijsbeleid in handen van steden en gemeenten. Dan kunnen ze echt onderwijs op maat opzetten. 

Ons onderwijs blijkt ook een habitat waar onze tieners hun eerste stapjes zetten in het nuttigen van verdovende middelen. Iets waarvan ik de indruk heb dat de scholen er van weg kijken. Om dezelfde reden waarom de verschillende bevoegde overheden er momenteel van weg en vooral naar elkaar kijken: onmacht en geen durf om vernieuwende krachtige veranderingen door te voeren. Want dat is wat we nu meer dan ooit nodig hebben.

Dus Tom, merci en blijf ervoor gaan. Ik duim alvast mee!